Nieuwe Kijk op Veiligheid

Door:
Marja Walraven, STC BV
Twan van Tilburg, STC-KNRM

De industrie ontwikkelt zich door. De risico’s veranderen en tegelijk ook het besef dat we niet stil moeten blijven zitten bij geaccepteerde concepten maar moeten blijven innoveren. Immers er vallen nog steeds slachtoffers tijdens operaties of tijdens het oefenen.

De vrijval reddingsboot is zo’n innovatie geweest die een significante verbetering bracht in de veiligheid voor het personeel dat op zee werkzaam is. Denken buiten de vaste kaders en  binnen de “Reling van het schip ” zonder deze nauwer te maken.

Hier zien wij de metafoor:
Ons veiligheid denken is al jarenlang gebaseerd op oude principes en modellen uit de vorig eeuw. Het heeft ons een heel eind gebracht immers we zien een enorme daling in het aantal dodelijke slachtoffers in de industrie. De oude wijze van denken houdt echter geen rekening met de complexe wereld waarin wij nu leven.

Er komt steeds meer een roep om meer controle, meer toezicht, meer regelgeving, een bestaansrecht voor trainingscentra zoals STC-KNRM en STC Training & Consultancy op de Heijplaat in Rotterdam. Hoe begrijpelijk een dergelijk roep ook lijkt, de drang om in control te zijn in een tijd dat controle verder weg lijkt dan ooit, heeft in de praktijk vaak een averechts effect.  Alleen vernieuwing van denken en handelen rond controle kan helpen.

De aanpakken die voornamelijk in de maritieme industrie gebruikt worden om in control te zijn, zijn gebaseerd op oude denkwijzen, oude paradigma’s, zelfs als ze vernieuwend lijken. Er is geen sprake van goed of slecht maar vraagt er wel om deze oude denkwijzen onder de loep te nemen en gezamenlijk met elkaar te kijken naar een andere manier van denken en handelen. Ook  de energie transitie naar Wind, Solar-,  LNG  en elektrisch behoeft andere trainingen anders denken en andere veiligheid normeringen.

Als men namelijk echt in control wil zijn, moet er met de hedendaagse nieuwe generatie medewerkers een nieuwe denk- en handelwijze aangeleerd worden. Dat geldt niet alleen voor de extreme omstandigheden, maar ook voor de dagelijkse manier van sturen in onze organisaties.

Het is dus tijd voor innovatie. De wijze van het organiseren van veiligheid moet veranderen van “Rule based” naar “Principle based” zodat het beter in onze huidige wereld past. Echt in control zijn vraagt ook andere besturing, andere verantwoordelijkheden en bevoegdheden en vooral omgaan met wederzijds vertrouwen. Maar bovenal ook veel geduld!

Bestuurders moeten anders leren denken en handelen maar vooral ook in lijn met elkaar leren denken en handelen. Medewerkers moeten erop kunnen vertrouwen dat bestuurders niet bij elk incident ingrijpen en nieuwe regels stellen. Dat vraagt veel van de bestuurder: “Die moet op zijn handen leren zitten als het mis gaat”.

Dat aan te leren vereist de juiste training partners om te komen tot de juiste leermomenten. Deze nieuwe manier van sturen vraagt andere besturingsparameters, training methodes en nieuwe controle elementen. Zowel harde als zachte. Zoals de vrijval boot een “reddingboot revolutie” ontketende,  in staat zijn om deze nieuwe wijze van veiligheid denken te ontwikkelen. Anders gaan leren kijken naar de wijze waarop veiligheid georganiseerd wordt, meer op vakmanschap, vertrouwen, verbinding en inspiratie terugvallen.

De belangrijkste nieuwe harde control is het vermogen om goede, betekenisvolle kaders op te stellen met een duidelijke richtlijn en hoe daar mee om te gaan. Daar bovenop dient er een duidelijke missie en visie afgegeven te worden.

De belangrijkste nieuwe ‘soft’ controls zijn:

–              Vertrouwen in de ander
–              Los kunnen laten
–              Overtuiging dat de ander het goed wil doen

Het reflectievermogen om eerlijk naar jezelf en de organisatie te kijken, naar hoe er gestuurd wordt en in staat daar op aangesproken te worden. Zorgen dat je organisatie zo dicht mogelijk tegen de realiteit getraind wordt.

Geloven in een manier van organiseren, waar verbinding, vertrouwen, vakmanschap en inspiratie centraal staan. Overtuigt dat veiligheid, gezondheid, milieu en kwaliteit niet moeten worden behandeld met een enkele focus, maar als een integraal onderdeel van de totale (project) organisatie.