VIDEO: Nederland binnen 4 jaar al importafhankelijk van gas?

Afhankelijk van beslissingen door het komende kabinet over de aardgaswinning kan ons land de komende periode veel sneller dan gedacht veranderen van exporteur in netto-importeur van aardgas. In een van de scenario’s is dat al in 2021 het geval, waar voorspellingen van anderen uitgaan van 2030-2035. Dat blijkt uit onderzoek door TNO, waarvan de conclusies zijn gepubliceerd in de whitepaper ‘Van exporteur naar importeur – de verander(en)de rol van aardgas in Nederland’. Tekst gaat verder onder de video:

Het is aan de Nederlandse overheid om deze overgang vorm te geven en te bepalen wie de regie voert over de binnenlandse energievoorziening.

Als de productie in Groningen verder naar beneden gaat is Nederland binnen 4 tot 6 jaar importafhankelijk 
Nederland is sinds het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw zelfvoorzienend geweest met aardgas als energiebron. Tussen 1965 tot 2016 leverde de export van aardgas de Nederlandse economie bijna € 300 miljard aan aardgasbaten op. Maar na de aardbeving in Huizinge in de provincie Groningen in augustus 2012 is de jaarlijkse gemiddelde productie teruggebracht van 53 tot 21,6 miljard miljard kubieke meter (bcm) en afhankelijk gemaakt van de seismische stabiliteit van het Groninger veld. Als de productie in Groningen verder wordt beperkt tot onder dit niveau en de exploratieactiviteiten worden gestaakt, zal Nederland al binnen 4 tot 6 jaar importafhankelijk zijn.

Whitepaper met 4 scenario’s
Experts van TNO hebben in de whitepaper 4 scenario’s uitgewerkt op basis van de toekomstige productie in Groningen, het aanbod uit de kleine velden en de te verwachten afname van de vraag naar aardgas. Daarbij is eigen onderzoek en dat van partijen als ECN en Gasunie Transport Services betrokken.

Van laagcalorisch aardgas naar hoogcalorisch gas
De Nederlandse huishoudens gebruiken laagcalorisch aardgas uit het Groningen veld, terwijl de industrie en energiecentrales op hoogcalorisch gas draaien. De internationale markt biedt uitsluitend hoogcalorisch aardgas aan. Dat betekent op termijn de keuze om alle huishoudelijke installaties versneld om te bouwen naar hoogcalorisch gas, of om in nog te bouwen conversiefaciliteiten hoogcalorisch gas te mengen met stikstof. Dat resulteert in het zogeheten pseudo-G-gas dat kwalitatief gelijkwaardig is aan Groningengas. De keuze voor een van deze scenario’s is nog niet gemaakt.

Grootste probleem is de overgangsperiode 
Importafhankelijkheid op zich is volgens TNO niet het grootste probleem. Er zijn voldoende mogelijkheden om aardgas te importeren, zowel via pijpleidingen als per schip in de vorm van vloeibaar gas (LNG). De echte uitdaging zit in het vraagstuk van de flexibiliteit tijdens de periode dat aardgas van een leidende rol overgaat naar een volgende rol in dienst van de energietransitie. Het is aan de Nederlandse overheid hoe dit vorm krijgt en wie de regie voert over de binnenlandse energievoorziening op het moment dat hernieuwbare energie een groter deel uitmaakt in de nationale energiemix. De overheid zal de omschakeling van exporteur naar importeur moeten faciliteren en er adaptief beleid voor voeren zodat de markt duidelijkheid heeft voor de langere termijn.

Bron: TNO